బంధం ఆకర్షణతో మొదలైనపుడు ఆకర్షణ ఆశించడాన్ని నేర్పింది ఆకర్షణ ప్రేమగా మారినపుడు ప్రేమ ఇవ్వడాన్ని నేర్పింది. ఎంతగా అంటే ఎంత ఇచ్చినా ఇంకా ఏదో లోటు చేస్తున్నాననే...
ప్రతి మనసుకి కన్నీరు ఉంటుంది ఆనందంతో, దుఃఖంతో. అవి మనసులో ప్రవేశించే మరో ప్రతి మనసుకి ఒక అర్హత పత్రాన్నిస్తాయి! ఏ ఒక్క మనిషి వలన మనకు ఈ రెండు కన్నీళ్లు ఉంటాయో వాళ్ళే మన మనుషులు, మన మనసుకున్న మనుషులు.
నాకిష్టమైన ఆణిముత్యాన్ని అదృష్టం లేక పోగొట్టుకున్నాను మీకు దొరికిందా, మీకు దొరికిందాని నోరు తెరిచి, చేతులు చాచి అడగలేక దీనంగా వీధుల వెంట కనులతో వెదుకుతున్నాను అది ఎక్కడో జారి, ఎవ్వరినో చేరి ఆనందాలను పంచుతూ ఉంటుంది, ఆనందాలను పంచుకుంటూ ఉంటుంది? పారేసుకున్న చోటు తెలుసు, తెలిసినా వెదకలేను, వెదికినా వేడుకలను చూడలేను... తిరిగి నా ముత్యాన్ని ముత్యపు చిప్పలో ఉంచి తెచ్చిఇచ్చినా, అది నా ఆణిముత్యమవుతుందా? ప్రేమ... ఒకచోట కొందర్ని ఆనందసాగారాలలో తెలుస్తోంది అంటే, ఎక్కడో ఒకచోట మరి ఇంకవరినో దు:ఖసముద్రంలో ముంచిందన్నమాటే! కనీసం కొందరి విషయంలో...
నీపై ప్రేమను హృదిలో, నీ తాలూకు ఆలోచనలను మదిలో అదిమిపెట్టి ఉంచడాన్ని అధిగమించలేకపోతున్నాను. మన జ్ఞాపకాల శిధిలాల మధ్య మనసు రాసే గాయాల గేయాలకు కన్నీరు నిరంతరం నర్తిస్తూనే ఉంటోంది...