ప్రేమంటే...

ఒక్కోసారి అనిపిస్తుంది ప్రేమంటే -
"రెండు బలహీన హృదయాలు చాలా బలంగా ఇష్టపడడం" అని.

మన ప్రాణాలన్నీ...

నీ ఒంట్లో నలతగా ఉందంటేనే

నా మనసు ఎంతో కలత చెందుతుంది!
నీ పంచ ప్రాణాలూ  నా ఒక్క ప్రాణమని అంటున్నానేకాని 

నీ ఒక్క ప్రాణం కోసం నా పంచ ప్రాణాలు పణంగా పెట్టనా?
మన ప్రేమలో ఒక్కోసారి నాకు బలంగా అనిపిస్తుంది-

కష్టం నీది అనుభవించాలని.. సంతోషం నీతో అనుభవించాలని...

ఇవ్వడమే కదా ప్రేమ

బంధం ఆకర్షణతో మొదలైనపుడు
ఆకర్షణ ఆశించడాన్ని నేర్పింది
ఆకర్షణ ప్రేమగా మారినపుడు
ప్రేమ ఇవ్వడాన్ని నేర్పింది.
ఎంతగా అంటే ఎంత ఇచ్చినా
ఇంకా ఏదో లోటు చేస్తున్నాననే...

మన మనసుకున్న మనుషులు

ప్రతి మనసుకి కన్నీరు ఉంటుంది
ఆనందంతో, దుఃఖంతో.
అవి మనసులో ప్రవేశించే మరో ప్రతి మనసుకి
ఒక అర్హత పత్రాన్నిస్తాయి!

ఏ ఒక్క మనిషి వలన మనకు
ఈ రెండు కన్నీళ్లు ఉంటాయో
వాళ్ళే మన మనుషులు,
మన మనసుకున్న మనుషులు.

నిర్దయ

ఆయుష్షుందని,
శరీరం శిధిలమైనా ప్రాణాన్ని బంధించి ఉంచే
ఆ దేవుని నిర్దయలాంటిదే
ప్రేమ చచ్చిపోయిన హృదయమున్న మనిషిని
జీవింపచేయడం కూడా!

నీ జ్ఞాపకాల సవ్వడి

కదలక కదలాలనిపించక
వలదని అన్నా,
వదలక మనసున చొరబడి,
ఏదో సడి... యదలో అలజడి...

ప్రియురాలిని పారేసుకుంటే...

నాకిష్టమైన ఆణిముత్యాన్ని
అదృష్టం లేక పోగొట్టుకున్నాను
మీకు దొరికిందా, మీకు దొరికిందాని
నోరు తెరిచి, చేతులు చాచి అడగలేక
దీనంగా వీధుల వెంట కనులతో వెదుకుతున్నాను
అది ఎక్కడో జారి, ఎవ్వరినో చేరి
ఆనందాలను పంచుతూ ఉంటుంది,
ఆనందాలను పంచుకుంటూ ఉంటుంది?
పారేసుకున్న చోటు తెలుసు,
తెలిసినా వెదకలేను,
వెదికినా వేడుకలను చూడలేను...
తిరిగి నా ముత్యాన్ని ముత్యపు చిప్పలో
ఉంచి తెచ్చిఇచ్చినా,
అది నా ఆణిముత్యమవుతుందా?
ప్రేమ...
ఒకచోట కొందర్ని ఆనందసాగారాలలో తెలుస్తోంది అంటే,
ఎక్కడో ఒకచోట మరి ఇంకవరినో దు:ఖసముద్రంలో ముంచిందన్నమాటే!
కనీసం కొందరి విషయంలో...

నర్తించే కన్నీరు

ప్రియా!


నీపై ప్రేమను హృదిలో,
నీ తాలూకు ఆలోచనలను మదిలో
అదిమిపెట్టి ఉంచడాన్ని
అధిగమించలేకపోతున్నాను.
మన జ్ఞాపకాల శిధిలాల మధ్య
మనసు రాసే గాయాల గేయాలకు
కన్నీరు నిరంతరం నర్తిస్తూనే ఉంటోంది...

జాతర రాత్రులు

నేననుభవిస్తున్న శిక్షో,
విధి నా మీద సాధిస్తున్న కక్షో,
లేక నేనేదుర్కుంటున్న పరీక్షో తెలియదు కాని
జాగు లేని జాములో
విశ్రమించడానికి శ్రమించడం...

అసలు జరిగేదొకటే నేస్తమా...
నిట్టూరుస్తూ వాలిపోయే నాలో
మన జ్ఞాపకాలు వరసగా రీళ్లై
కనుమూసిన రెప్పల తెరలపై
ప్రదర్శించబడే చలన చిత్రాలౌతాయి

ఈలోగా
దూరంగా ఎక్కడో ఒక కుక్క అరుపు వినబడుతుంది
ఈలోగా ఒక గాలి తిమ్మెర చల్లగా ఓదార్చి పోతుంది
ఆఖరికి మాగన్నుగా ఒక కునుకు పట్టేవేళ
కోడి కొక్కొరొకో అంటుంది.
సత్యం, ఇది నిత్యం.

దూరమైనందుకు అదృష్టం

నీ రూపం ఒక అపురూపమై
మన మధ్య ఆగిపోయిన కాలంతో పాటు
ఒక అందమై, అద్భుతమై  
నా మదిలో నిలిచిపోయింది.
నిలిచిపోతుంది... ఎన్నటికీ మారనట్టు,
ముడతలు పడనట్టు...
అదృష్టమే కదా మరి!

Can't but not leasT

పదే పదే నన్ను ప్రేమించమని ఆత్రంగా ఎలా అడగగలను?
నన్ను ప్రేమిస్తుంటే మాత్రం అన్నీ గెలవగలను, నీతో సహా...

కన్ఫర్మ్డ్

విషాదంలో ఉన్నాననుకుంటారంతా
నన్ను, ఈ ప్రపంచాన్ని కలగలిపి మర్చిపోయేంతగా
నీ తియ్యని జ్ఞాపకమొకటి మదిలోకొస్తుంది
కనులు శూన్యంలో నిలిచిపోతాయి
కాలం నన్ను దాటిపోతుంది
నవ్వు చెక్కిలి జారిపోతుంది...
చివరిగా ఈలోకంలోకి వస్తుంటే
కన్నీరు ఒలికిపోతుంది, విషాదంలో ఉన్నాననుకుంటారంతా!

తలపుల తలుపులు

తపనల తలపులు తరమగ
వలపుల తలుపులు తెరవకు

మరచిన మనుషులు మెదలగ
గడిచిన కధలను వెదుకకు.

తూనీగ

మురిపిస్తేనే... మరపిస్తేనే
ఆనక యదపై వాలి
రొదనే మరిచి
మధువును గ్రోలింది ఆ అతిధి!

తననే వలచి అన్ని మరచి తృప్తిని గెలిచి నింగి కెగిరింది ఆ పరువం
మరలవచ్చేటి మధు పంపకానికై ఎదురుచూస్తోంది విరి విరహం...

ఎవ్వారు ఉన్నారే?

అసలంటూ ఉన్న ఈ ప్రపంచంలో అందరూ ఉంటారు నేను తప్ప,
నాకంటూ ఉన్న నా ప్రపంచంలో ఎవ్వరూ లేరు నువ్వు తప్ప.

తూనీగ

వెదుకులాటతో మొదలయ్యే ఆత్రం...
ఈ వినువీధుల్లొ నా ప్రయాణం - ఝుమ్మనె నాదాన్నిస్తుంది.

వెదికింది దొరికితే మాత్రం...
నా కనుసన్నల్లో ఒక నేస్తం - తానే తేనెను ఇస్తుంది.

ఘటన-వరం

జీవితాంతపు కలయిక కోసం...

ఘటన లేదని తెలిసీ
వరమొకటి ఉంటుందని
దేవుని ముందు మోకరిల్లిందొక ప్రార్ధన...

ఘటన లేకుంటే
వరమనే ప్రసక్తే లేదని
కొట్టివేయబడింది చేసుకున్న అభ్యర్ధన!

నెచ్చెలికై...

మంచుబిందువొకటి నను చేరవచ్చేవేళ
గడ్డిపరకనైనను నేను జామంత మోస్తాను - పరవశాలు పోతాను.
రవికిరణంబొకటి ఉదయించువేళ
ఆవిరయ్యే నెచ్చెలికై కనులు ధారలు కడతాను - అలజడులు పోతాను.